Położenie i architektura kościoła

Kościół św. Marka  położony jest na wzgórzu  ( 213 m. n.p.m.)  nazywanym przed wojną Markusberg, oddalonym o 3 km na północny zachód od Sycowa.

Zanim wzgórze stało się miejscem kultowym chrześcijan, to, zdaniem archeologów, odkryte tu znaleziska wskazują, że już kilka tysięcy lat przed Chrystusem ziemię tę zamieszkiwała ludność posługująca się kamiennymi narzędziami.
Potwierdzają to znaleziska zarówno na Świętym Marku, jak i w innych okolicznych miejscowościach – w Twardogórze, Goszczu, Kuźnicy Goszczańskiej, Nowej Wsi Goszczańskiej, Kuźnicy Czeszyckiej, Klonowie, Domasławicach, Wielowsi Średniej, Radzynie, Osach i Kamieniu. Nie można wykluczyć, że już wtedy wzgórze to było miejscem kultowym zamieszkującej tu ludności.

Świątynia została zbudowana z drewna sosnowego i dębowego. Bryła kościoła jest zwarta. W  konstrukcji ścian zastosowano technikę sumikowo-łątkową. Składa się ona z następujących elementów:

• podwaliny – belki poziomej opartej na fundamencie
• słupków (łątek) – elementów pionowych połączonych na czopy z podwaliną i oczepem.
  
• oczepu – górnej belki zamykającej ścianę
  
• sumików – poziomych bali wsuwanych w wyżłobienia w łątkach
  
• mieczy – za stosowanych w narożach budynku, które usztywniają konstrukcję.
  

Konstrukcja zrębu nie jest odeskowana.

Kościół jest orientowany ( prezbiterium usytuowane od strony wschodniej), wzniesiony na podmurowaniu betonowym, jednonawowy. Nawę zbudowano na rzucie zbliżonym do kwadratu (dł. 9,75 m, szer. 10,25 m.), przechodzącą w węższe prezbiterium zamknięte trzema  bokami ośmioboku.
Przy północnej ścianie prezbiterium znajduje się zakrystia, a do niej przylega mała, prostokątna komórka.

Do kościoła prowadzą  ujęte szeroką ościeżnicą drzwi, umieszczone w elewacji zachodniej i południowej. W nawie północnej znajdują się drzwi do zakrystii.

Wnętrze kościoła oświetlają okna – w nawie głównej prostokątne, a w prezbiterium o wykroju okrągłym. Okna są zaopatrzone w stalowe kraty z motywami kół i krzyży.

Całość świątyni nakryta jest mansardowym dachem gontowym, który ma nieco inny obrys niż plan kościoła.

W belki więźby dachowej wbudowana jest sygnaturka , na planie sześciokąta z przeźroczami w kształcie arkadek, nakryta baniastym hełmem w kształcie dzwonu i zwieńczona metalową sterczyną z krzyżem.